حدیثی ازامام رضا

امام رضا (ع) فرموده‌اند: خداوند سه چیز را به سه چیز دیگر مربوط

 کرده است و به طور جداگانه نمی‌پذیرد:

 نماز را با زکات ذکر کرده

 است، هرکس نماز بخواند و زکات ندهد نمازش پذیرفته نیست.

 نیز شکر خود و شکر از والدین را با هم ذکر کرده است.

از این رو هرکس از والدین خود قدردانی نکند، از خدا قدردانی نکرده است.

نیز در قرآن سفارش به تقوا و سفارش به ارحام در کنار هم آمده

است. بنابراین اگر کسی به خویشاوندانش رسیدگی و احسان ننماید،

 با تقوا محسوب نمی‌شود.

 

چرخ می خورم و سرگردانی ام را یله می کنم روی گنبد و گلدسته ها. 

چرخ می خورم و بی قراری ام از ایوان می گذرد و بند می شود به پنجره فولاد. 

چرخ می خورم و تشنگی ام در حوالی سقاخانه پرسه می زند.

 
چرخ می خورم مدام و کبوتر آرزوهایم بال‌بال می زند. 

من همان آهویم که همزاد خطر بود و ترس خود را از دامان امن تو

آویخت.

 همان آهویم که غریبانه نگاهش را به دستان اجابت تو دوخت،

 همان آهویم که هنوز هم ضمانت بی دریغ تو را فخر می کند.

 نشانی ساده تو از خاطر هیچ‌کس نمی رود؛‌

وقتی خورشید، خانه زاد شماست و باران، پاداش دست بر آسمان بردنتان؛

 وقتی ابرها سایه‌سار شمایند و شما سایه بان خاک تا افلاک.

و من هنوز آه می کشم و هنوز چرخ می‌خورم و هنوز چشمم به گنبد و

 گلدسته هاست و هنوز تو ضامن تمام آهوان غریبی.

 

 

 

چه قشنگه اون موقع که نقاره ها بانواشون اشکوازچشماجاری میکنن....

چه قشنگه هق هق زائری که ازسردرموندگی سربه سجده میذاره جلوبارگاهت......

چه دوستداشتنین زائرات آقا....نگاهاشون.حرفاشون.همدلیاشون.همه ی همه ی مهربونیاشون.....

چقدعجیبه اون لحظه ای که بدون اختیاربه زانومیافتن جلوکرامتت.

وچه اندازه زیباست پاسخت به رضارضاگفتنشون به التماساشون وبه زجه هایی که ازسردرموندگی سردادن.........

گستره ی مهمون نوازیتووقتی به چشم میبینم که هیچ مهمونی ازخونت دست خالی بیرون نمیره......

آقاجونم اینبارم دستموبگیرچون میترسم چشمام تودفترزندگیم فردایی رودیگه واسه پابوسی پیدانکنن